Op zichzelf, op anderen. Wat een uitdaging voor mij! Ik nodigde haar criticus uit voor een gesprek en al in de eerste minuut zei hij “Leuk zo’n gesprek, maar we gaan wel even kijken of je een hoog niveau hebt als coach.” Zo, de toon was gezet. Althans, ik wist dat ik stevig moest blijven zitten, contact maken en verbinden met mezelf en wat ik in huis heb om haar (en hem) te helpen.
De criticus bleek erg strak te regeren. Hij stond duidelijk alleen aan het stuur. Dat is ook nodig zei hij, “..want ze heeft sturing nodig. Ze kan nog veel meer bereiken. Als ze faalangst de ruimte geeft, gaat ze niets doen.”
Ze vertelde voor het gesprek met de criticus dat ze soms van binnen duizend doden sterft. Maar dat haar criticus dat niet accepteert en haar met schrikbewind probeert te motiveren. Zo had hij dat ook in het verleden bij haar zien doen door anderen en dat werkte. Dus nam hij het over en voert sindsdien continue de boventoon. “Goed,” zei ik, “haar sturing geven is ook belangrijk. Jij wilt graag dat ze het beste uit zichzelf haalt... En lukt dat ook als je steeds wil dat ze álles in één keer goed moet doen?” Een denkrimpel.. hij keek uit het raam. Even processen wat er gevraagd was. “Zo, ik ben niet gewend dat de bal bij mij ligt.” Nee, normaal schoof hij die bal naar mijn cliënte die zich daardoor klote voelt, omdat ze steeds niet lijkt te voldoen aan de hoge verwachtingen van haar criticus. Terwijl ze dat ergens wel wil, maar niet in álles en ook niet in één keer. De eerste kennismaking zit erop. In het nagesprek zei ze dat binnenin haar dingen aan het schuiven waren en ze zich zachter gestemd voelde. Mooi resultaat. Iets om verder uit te gaan bouwen. #criticus #hogeverwachtingen #hoogbegaafd #groei
Comments