Een jongen van 21. IQ boven de 130, dyslexie en faalangstig. Dropout. Zijn allergrootste wens toen hij binnenkwam: zich comfortabeler voelen rondom mensen. “Gewoon naar de supermarkt gaan en daar een boodschap kunnen doen.. Dat zou voor mij al winst zijn.”
Toen hij net binnenkwam sprak hij vrij langzaam. Koos zijn woorden heel zorgvuldig uit. Keek me nauwelijks aan. Enorm gespannen lichaam en hij vertelde dat hij vaak misselijk was. We zijn begonnen met het rustig onderzoeken van zijn sociale angst.
Hoe gaat dat dan bij jou, wat gebeurt er in je hoofd, wat voel je erbij, wat vind jij belangrijk, wat wil je wel en wat wil je niet of sociaal vlak. Langzaamaan kregen we steeds meer beeld van zijn innerlijke belevingswereld. Stelden we subdoelen op: bij mensen in de buurt kunnen zijn zonder interactie, kortdurende sociale interactie, en langdurige interactie. Hele kleine stappen, zoals eerst het maken van een wandeling naar een stil stukje bos om weer buiten te zijn. Daarna een volgende grotere stap: zijn fiets bij de fietsenmaker brengen om te laten repareren. Tot zelfs het maken van een afspraak bij een floatcenter. En een game event in Londen waar hij volgende week bij zal zijn mét vrienden! De stappen werden steeds iets groter, de acties om de stap te zetten wat ingewikkelder en hij heeft het allemaal op zijn tempo en op zijn manier gedaan. Inmiddels gaan we richting het einde van zijn traject. Ik vroeg hem naar de verschillen tussen toen en nu. En die zijn echt geweldig! “Toen ik begon durfde ik zelf nooit actie te ondernemen om met iemand te praten of om iets te doen. Dat durf ik nu wel. Ook heb ik een andere groep mensen gevonden waar ik groter raakvlak mee heb, ik kan veel meer praten over meerdere dingen en ik ben hier zelf naar op zoek gegaan. Voorheen had ik ook nooit iemand waarmee ik persoonlijke dingen besprak. Nu heb ik iemand gevonden waarbij ik me open durf te stellen. Serieuze dingen bespreken. En het het hebben van een 2e persoon die mijn problemen kent, maakt dat ik me minder druk maak over andere zaken: er gaat minder tegelijk in mij om en ik kan daardoor meer aan.” Ik ben supertrots op deze 21 jarige. Met wie ik nu tijdens de sessie ook grapjes maak, die veel vlotter communiceert, lacht als hij bescheiden vertelt over wat hij bereikt heeft. Hij weet nu, voelt nu, ervaart nu dat hij in staat is zich sociaal en comfortabel te voelen bij mensen, zonder zichzelf te verliezen. Daar zal hij de rest van zijn leven profijt van hebben. #lekkerinjevel #LIJV #coaching #hoogbegaafd
Comments